Verhalen

9 september 2020

Een vrijwilliger vertelt

Voor de eerste keer op outreach
Vijf voor zeven, oproep gemist…
Toch nog even kijken voor ik de deur uit ga.
Ik zie de afzender en ik voel opeens een baksteen in mijn maag.
Gaat het nu toch gebeuren?
Ik ben vrijwilliger bij stichting El Roi, een organisatie die hulp verleent aan prostituees. Als de veldwerkers van El Roi de vrouwen in seksclubs of op de tippelzone bezoeken, dan blijf ik meestal met anderen achter om te bidden. Vanavond is een vrijwilliger verhinderd, en de manager stelt mij de vraag:
Wil jij mee vanavond?
Ik voel een zwaarte in mijn maag. ‘Ik ben nog nooit in een seksclub geweest, wat weet ik van die wereld? Wat zijn dat voor vrouwen?’ Toch voel ik me geroepen om dit werk te ondersteunen en ik ervaar Gods liefde voor deze vrouwen. Ik ga mee, met een ervaren veldwerkster. Ik besluit om te gaan waar Jezus ging, gewoon te doen wat Jezus zou doen. Zijn handen en voeten zijn. Zijn mond met spreken, zijn oor om te luisteren, gewoon er zijn. Omzien naar de ander en naar het hart van die andere vrouw.
En?
Het was LEUK! Het zijn gewone vrouwen met, voor mij, een bijzonder beroep. We hebben gepraat over gewone dingen en over diepe dingen. Wat een verbondenheid kan je ervaren als je elkaar van hart tot hart ontmoet. Bij het afscheid nemen elkaar echt in de ogen kijken en elkaar een welgemeende knuffel geven. Ik voel een explosie van liefde in mijn binnenste.
Van mijzelf?
Nee, van God! Dagenlang heb ik niet anders kunnen doen dan bidden voor deze mooie vrouwen. Wanneer mag ik weer?